Jubileummagazine over 10 jaar georganiseerde inzet van vrijwilligers als wettelijke vertegenwoordiger in de zorg
Ruim 10 jaar geleden zagen met name zorginstellingen dat er behoefte was aan wettelijk vertegenwoordigers voor cliënten zonder familie. Speciaal opgerichte stichtingen gingen vrijwilligers werven, opleiden en inzetten als juridisch mentor. Twee van deze stichtingen (Noordwest-Holland en Midden Nederland) bestaan dit jaar 10 jaar en geven ter gelegenheid daarvan een magazine uit.
Mentorschap
In het magazine staan portretten die een goed beeld geven van wat de stichtingen mentorschap doen. Vrijwilligers treden met persoonlijke aandacht en betrokkenheid als wettelijk vertegenwoordiger op. Het mentorschap is (naast curatele en bewind) één van de drie beschermingsmaatregelen die Nederland kent. Meestal is een familielid wettelijk vertegenwoordiger voor personen met een ziekte of beperking. Maar wanneer er binnen de familie geen vertegenwoordiger aangewezen kan worden, kan een beroep gedaan worden op de stichtingen mentorschap.
Magazine
Het magazine ‘Mentor’ is bedoeld voor iedereen die meer wil weten over het mentorschap. Als professional, (potentiële) vrijwilliger of als algemeen geïnteresseerde. Op 8 november lanceren de jubilerende stichtingen het magazine ‘Mentor’, bij het seminar over beschermingsmaatregelen voor buurtteammedewerkers dat zij organiseren. Wilt u een exemplaar van het magazine ontvangen? Mailt u dan naar magazine@mentorschapmiddennederland.nl o.v.v. uw adres en het aantal exemplaren dat u wilt ontvangen. Wilt u meer weten over mentorschap? Neem dan contact op met de coördinator in uw regio. Contactgegevens vindt u op www.mentorschap.nl.
Henny en Rob
Rob (64) is mentor van Henny (68). Eens in de veertien dagen komt Rob langs bij Henny. Rob: ”We roken allebei dus meestal gaan we buiten even roken en kletsen. Dan zitten we een uurtje, soms een half uurtje.”
Henny werkte zestien jaar als chauffeur van een betonmolen. Totdat hij in 1989 psychisch ernstig in de knoop raakte en in de crisisopvang opgenomen werd. Hij ging daarna weer terug naar zijn huis, maar werd afgekeurd voor zijn werk. ”Toen leefde mijn moeder nog, ik ging vaak bij haar langs, dus toen hoefde ik me geen zorgen te maken.”
Een jaar geleden werd hij opnieuw opgenomen toen de thuiszorg aangaf dat het niet goed met hem ging; hij verzorgde zichzelf niet meer en raakte steeds meer naar binnen gekeerd. Nu moet Henny verhuizen, want hij is uitbehandeld en toe goed voor de psychiatrische instelling waar hij woont. Rob: ”Daarom hebben ze een mentor voor hem aangevraagd, omdat ze in de gaten hadden dat Henny het moeilijk had met besluiten die te maken hebben met zijn gezondheid en welzijn.”
Rob is mentor sinds begin 2015. ”Ik krijg van Stichting Mentorschap de moeilijkste cliënten, omdat ik daarom vraag. Ik wil een uitdaging. Henny is mijn makkelijkste cliënt, met hem kan ik goed praten. Mijn eerste cliënt was een zwaar dementerende man met vier zonen. Die hadden alleen maar ruzie met elkaar, tot rechtszaken toe. Ik heb vooral bemiddeld tussen die vier zonen. Na ongeveer een jaar overleed mijn cliënt.”
Meestal zodra je cliënt zijn laatste adem uitblaast, houdt jouw rol als mentor op. In dit geval niet, want ik heb ook de begrafenis helpen organiseren. Het leuke is dat alle vier de zonen los van elkaar mij bedankt hebben voor wat ik voor ze gedaan heb. Dat is zo dankbaar, dat vind ik leuk om te doen.
Dit is een deel van één van de interviews uit het magazine ‘Mentor’. Tekst door Hanneke Kiel van www.boekportret.nl.
