Wie krijgt een mentor?
Mentorschap is bedoeld voor mensen die niet goed voor zichzelf kunnen opkomen en geen familie of anderen hebben om op terug te vallen. Het gaat om meerderjarige personen die door hun ziekte of beperking in bepaalde situaties moeite hebben met het begrijpen van informatie en het nemen van beslissingen. Vaak betreft het mensen met een verstandelijke beperking, dementie of iemand met een psychische beperking. Voor hen is het ingewikkeld de regie te houden wanneer het gaat over hun verzorging, verpleging, begeleiding en behandeling. Een mentor helpt hen daarbij.
Voor iedere volwassen persoon die (tijdelijk) ondersteuning nodig heeft, kun je één van onze regionale stichtingen inschakelen voor het vinden van een passende mentor. Als je denkt dat je op korte termijn een mentor nodig gaat hebben, kun je nu alvast mentorschap aanvragen. Heb je op korte termijn geen mentor nodig, maar vind je het een prettig idee om nu al vast te leggen dat je, mocht je wilsonbekwaam worden, een mentor krijgt, dan kun je dat nu al vastleggen. Bijvoorbeeld bij de notaris, in een levenstestament. Je kunt daarbij aangeven dat je graag wilt dat die mentor iemand is van een regionale stichting mentorschap.
Rechtbank
Een mentor wordt door de rechtbank benoemd zodat hij de bevoegdheid heeft om de persoonlijke belangen van zijn cliënt te vertegenwoordigen.
Bij wet is per 1 januari 2020 geregeld dat zorgverleners ervoor moeten zorgen dat iedere patiënt die een psychiatrische aandoening heeft (Wet verplichte ggz) en/of verstandelijk beperkt is en/of een geriatrisch ziektebeeld heeft (beide Wet Zorg en Dwang), net als ieder ander instemt met zijn of haar zorg- of behandelplan. Kan de betrokken patiënt dat niet, dan zal de zorgverlener ervoor moeten zorgen dat de patiënt hierbij ondersteund en waar nodig vertegenwoordigd wordt. Indien er niemand in de omgeving van de patiënt is die deze ondersteuning en vertegenwoordiging kan bieden, kan mentorschap of een andere beschermingsmaatregel voor betrokkene worden aangevraagd.